Może Diabeł to lepszy wybór.
Filmy opętane istnieją w dziwnym krajobrazie kulturowym. Z jednej strony kultura zachodnia wyrosła w samym sercu chrześcijaństwa, więc sensowne jest, abyśmy nadal badali demony jako źródło horroru. Idea piekła jest tak wyryta w naszych umysłach, że nawet ludzie, którzy nie identyfikują się jako chrześcijanie, mogą się bać, oglądając na ekranie oddanego księdza odprawiającego egzorcyzmy. Jednak filmy skupiające się na opętaniu przez demony często przypominają reklamę, tak jakby horror był narzędziem szerzenia przekonania, że powinniśmy wierzyć w religię. Najczęściej, jeśli chcemy, możemy zignorować wiadomość i po prostu cieszyć się strasznym filmem. Poluj na diabławydaje się jednak, że został opracowany jako celowa propaganda.
Poluj na diabła odbywa się w szkole egzorcyzmów w Bostonie, ufundowanej przez Kościół Katolicki. Tam młodzi księża uczą się ratowania dusz i walki z demonami, co często mogą praktykować z pacjentami, których Kościół przechowuje w podziemiach instytucji. To dlatego, że każda osoba rzekomo cierpiąca na opętanie przez demony jest izolowana i ściśle śledzona przez zespół medyczny, z księżmi gotowymi do działania, gdy nauka nie jest już skuteczna w leczeniu chorób. To ekscytująca koncepcja. Albo może tak być, jeśli Prey for the Devil nie traktowała siebie tak poważnie. Na przykład pierwsza scena filmu próbuje sprzedać swój zwariowany pomysł jako coś opartego na prawdziwym świecie. Obejmuje to ścianę tekstu na samym początku wyjaśniającą straszny stan świata, w którym opętanie przez demony stało się epidemią, a Kościół Święty musi działać dla dobra ludzkości.
Zgodnie z tradycją odprawiania egzorcyzmów mogą nauczyć się tylko księża-mężczyźni, dlatego sale lekcyjne są w większości zajęte przez mężczyzn. Potem pojawia się bohaterka filmu, siostra Ann (Jacqueline Byers), zbuntowana zakonnica, która postanowiła rzucić wyzwanie konserwatywnej strukturze i sama nauczyć się wykonywać egzorcyzmy. Na powierzchni Prey for the Devil to opowieść o upodmiotowieniu kobiet w patriarchalnej strukturze. Jednak to nic innego jak fasada, ponieważ film faktycznie potwierdza, że tysiącletnie nauczanie Kościoła jest najskuteczniejszym narzędziem do pokonania zła.
Obraz za pośrednictwem Lionsgate
Poluj na diabła stara się postępować zgodnie z zatwierdzonymi przez PR wytycznymi, aby pokazać, w jaki sposób religia przystosowała się do czasów współczesnych. Dlatego Siostra Ann i inne osoby religijne są często widywane w zwykłych ubraniach. Główni bohaterowie mają również przeszłość imprezowania i spędzania czasu z niewłaściwymi ludźmi, aby pokazać, że są tak samo grzeszni jak wszyscy inni. Wreszcie trzech głównych bohaterów Prey for the Devil jesteś kobietą, latynoskim mężczyzną (Christian Navarro) i Murzyn (Colin Łosoś), jakby film próbował wypełnić listę kontrolną poprawności politycznej. W końcu, jeśli Kościół jest tak różnorodny i tak akceptuje różnice, oznaczałoby to, że ta potężna instytucja wyszła poza swoje historyczne błędy. Wszystko byłoby w porządku, gdyby Prey for the Devil nie odwoływał się stale do wspomnianej przeszłości, ujawniając w zamian hipokryzję jej przesłania.
Przede wszystkim zamiast ignorować ludobójczą historię Kościoła Świętego, Prey for the Devil zamienia Inkwizycję w punkt fabularny. Jednak zamiast uznać prawdziwą okropność torturowania i zabijania ludzi w imię Boga za coś, czego należy się wstydzić, film chce sprzedać ideę, że było to zło konieczne. To nie przypadek, że narzędzie używane wiele wieków temu do egzekucji staje się główną bronią do pokonania Prey for the Devilantagonista. Samo to wystarczyłoby, aby unieść brwi, ale Prey for the Devil jest wypełniony pokrętnymi przesłaniami moralnymi.
Na przykład, kiedy siostra Ann próbuje przełamać schemat i zignorować podręcznik do egzorcyzmów, w rzeczywistości krzywdzi osobę, którą próbuje ocalić, udowadniając, że tradycja jest lepsza niż innowacja. Jeszcze gorsze jest to, że Prey for the Devil dokonuje niewygodnego porównania między opętaniem przez demony a problemami ze zdrowiem psychicznym, sugerując, że to ostatnie jest dowodem wewnętrznego zła. Jest też przypadek kobiety, która jest pochłonięta traumą aborcji dziecka po zgwałceniu. Zgadza się, decyzja o pozbyciu się płodu zagraża jej integralności, a nie niewypowiedzianej przemocy, której doświadczyła. A kiedy film ujawnia swoje założenie, że ludzie, którzy noszą w sobie wstyd i poczucie winy, celowo zapraszają demony, ponieważ chcą zostać ukarani, przypomina to wstyd dla ofiary.
Nie ma nic szczególnie złego w Prey for the Devil od strony technicznej. Cała obsada robi, co w jej mocy, aby utrzymać film razem, a Byers i Salmon błyszczą szczególnie jasno. Zespół od efektów specjalnych świetnie się bawił, wyczarowując kilka dobrych stworzeń, które oddają hołd klasycznym filmom o egzorcyzmach. Tak więc, mimo że Prey for the Devil nie robi nic nowego z tym gatunkiem i kopiuje tylko te same przerażenia, które widzieliśmy dziesiątki razy wcześniej, może zaoferować wystarczająco dużo, aby zadowolić fanów horrorów, którzy naprawdę lubią ten temat. To znaczy, jeśli uda im się ominąć wszystkie fragmenty propagandy, które ciągną film w dół.
Obraz za pośrednictwem Lionsgate
Na powierzchni Prey for the Devil stara się dotrzeć do współczesnej publiczności, prezentując bohaterkę i różnorodną obsadę. I chociaż są to zwykle zwycięstwa, które należy świętować, tutaj w rzeczywistości są one odwróceniem uwagi. To dlatego, że na każdym kroku Prey for the Devil podważa to, jak walka ze złem usprawiedliwia wszelkie środki. Nawet mroczne okresy historii, takie jak Inkwizycja, były godne ochrony dusz wiernych. Nic dziwnego, że język religijny użyty w Prey for the Devil jest szczególnie wojowniczy, a kapłani zdobywają broń do walki z niepokonanym wrogiem. A wojny zawsze niosą ze sobą ofiary, w tym prawa kobiety do jej ciała i pacjentów ze zdrowiem psychicznym oskarżonych o opętanie. Ale hej, ważne jest to, że zachowujemy tradycję i nie zmieniamy zbytnio rzeczy, aby Diabeł nie wygrał.
Ocena: D
Poluj na diabła trafi do kin 28 października. Sprawdźcie zwiastun filmu poniżej:
